Дзеяч СБМ, беларускай эміграцыі ў Нямеччыне і ЗША Барыс Данілюк нарадзіўся 5 красавіка 2023 году ў вёсцы Старыя Дзевяткавічы (Слонімскі р-н).

Паходзіў з сям’і беларускага святара, удзельніка Слуцкага антыбальшавіцкага паўстання (1877—1960).

З 1933 года вучыўся ў пачатковай школе ў Слоніме, а з восені 1935-га і да канца 1939-га — у польскіх гімназіях у Слоніме і ў Баранавічах. У 1940 годзе пакінуў навуку ў дзесяцігодцы і пачаў дапамагаць бацьку на гаспадарцы.

У час нямецкай акупацыі працаваў сакратаром і школьным інспектарам у Слоніме, у Беларускай самапомачы, кіраваў мастацкай самадзейнасцю ў Слоніме, быў спартовым інструктарам СБМ, служыў перакладчыкам пры 48-ым Беларускім батальёне, прымаў удзел у працы Другога Усебеларускага кангрэсу (1944). Спяваў у хоры, удзельнічаў у танцавальным, а таксама ў драматычным гуртках. У лістападзе 1943 ажаніўся з Марыяй Дземідовіч, у ліпені 1944 году з сям’ёй пакінуў Беларусь.

Да 1950 года сям’я жыла ў французскай акупацыйнай зоне ў Германіі, а Барыс Данілюк вучыўся на інжынера-будаўніка ва ўніверсітэце ЮНРРА ў Мюнхене, быў сябрам Беларускага студэнцкага згуртавання. Браў удзел у З’ездзе беларускіх студэнтаў (кастрычнік, 1947) у Марбургу. Сябра рэдакцыйнай калегіі часопіса «Крывіцкі Сьветач». З 1948-га — сябра Рады БНР у Остэргофене. Падтрымаў аднаўленне БАПЦ у чэрвені 1948.

Пасля пераезду ў ЗША Барыс Данілюк браў актыўны ўдзел у арганізацыі беларускага царкоўнага і грамадскага жыцця ў Амерыцы. На працягу доўгіх гадоў ён уваходзіў у Раду і Кансісторыю Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы, кіраваў царкоўным хорам у Кафедральным саборы святога Кірылы Тураўскага ў Нью-Ёрку, быў рэдактарам і выдаўцом часопіса «Царкоўны Пасланец». У расколе БАПЦ у пачатку 1980-х узяў бок прыхільнікаў мітрапаліта Ізяслава. Апошнія гады жыцця той цяжка хварэў, і Барыс Данілюк выступаў ад яго імя.

Аўтар успамінаў (надрукаваны ў № 33 «Запісаў БІНІМ»).

Памёр Барыс Данілюк 28 студзеня 2011 году ў Нью-Ёрку. Пахаваны на беларускіх могілках у Іст-Брансьвіку ў штаце Нью-Джэрсі.